Karate kan worden gezien als een vechtkunst of een gevechtsmethode die verschillende technieken omvat, zoals blokkeringen, aanvallen, worpen en gewrichtsmanipulaties. De training in karate is verdeeld in drie hoofdonderdelen: kihon (basistechnieken), kata (vormen) en kumite (sparren).
Het woord karate bestaat uit twee Japanse karakters: “kara”, wat “leeg” betekent, en “te”, wat “hand” betekent. Karate betekent dus “lege hand”. Vaak wordt hier nog “do” aan toegevoegd, wat “weg” of “pad” betekent. Samen betekent dit dat karate meer is dan alleen zelfverdediging; het is een manier van leven. Traditioneel wordt aangenomen dat je eigenlijke tegenstander jezelf is.
Gichin Funakoshi, de oprichter van Shotokan karate, zei eens dat “gedachte en techniek één worden in het ware karate”. We streven ernaar om onze intentie in onze technieken te laten zien en om onze concentratie te verbeteren door de kern van de fysieke technieken te begrijpen. Door veel en intensief te trainen, verfijnen we onze karatetechnieken en versterken we onze mentaliteit en inzet. Gevoelens van zwakte en twijfel overwinnen we door zwakke en twijfelachtige bewegingen in ons karate te elimineren.
Op deze manier wordt karate een levensstijl, waarbij we streven om sterke, maar ook gelukkige en tevreden mensen te worden.
